Ik weet het nog zo goed, want we lagen op het strand...

.

NB In tegenstelling tot wat deze website en de verstuurde emails lijken te beweren heb ik inmiddels genoeg fotoruimte. Nu alleen nog genoeg fotowaardige dingen tegen zien te komen

.

Maar eerst verder waar ik gebleven was. Sinterklaas was erg gezellig. Iedereen leek de hutspot en gehaktbal lekker te vinden. De pepernoten vonden gretig aftrek en het dobbelspelletje viel in de smaak. Ik kwam er vanaf met een heel grote thee mok en een stapeltje piepschuimen vliegtuigjes

.

En zo af en toe kon ik ook een echt vliegtuig in. In Nederland doe ik of tandem of video. Hier doe je dat tegelijk. Maar omdat bijna alle klanten foto´s of video´s willen hebben kon ik daar nooit echt mee oefenen. Dus op een gegeven moment naast de fotocamera nu ook maar eens een videocamera op mijn hand gezet. Van tevoren hadden we wel aan de klant uitgelegd dat het resultaat niet gegarandeerd was. En dan is zo´n vliegtochtje ineens erg druk. Filmen, foto´s maken, verzinnen waar je uit het vliegtuig wil springen en je passagier gerust stellen. Wat kun je blij zijn met zo´n traag vliegtuig

. En het ging nog helemaal goed ook. Ze hoefde hem niet te kopen, maar dat deed ze mooi wel.

Helaas is de zomer hier nog niet echt aangebroken en ligt het springen nogal eens stil. Maar ieder nadeel heeft zijn voordeel. Dus wandel ik wat af. Zo gingen we eens een rondje langs de golfbaan doen. Dat moest hardstikke mooi zijn. Dus de paden op en lanen in, hekken over en achtervolgd door kuddes met koeien. We zullen wel ergens een verkeerde afslag genomen hebben, maar vermakelijk was het zeker

.

Een andere dag met slechte vooruitzichten en veel lage bewolking. Dus een andere memorabele wandeling. De ene baai de heuvels in en een paar baaien verderop er weer uit. Het plan was om daar dan een lift terug naar de auto te ritselen. Vanaf minuut zes begon het te regenen. In het begin stapten we nog om het lange natte gras heen. Totdat we begonnen uit te glijden in de klei. Toen bleek dat natte gras eigenlijk de beste ondergrond om op te lopen. Na anderhalf uur moest er een beekje worden oversteken. Daar zijn we toen dan ook maar dwars doorheen gelopen. We merkten het verschil toch niet. Mijn schoenen bliezen iedere stap belletjes

.

Er stond een stevig windje, maar zo lang we bleven lopen ging het wel en werden we niet te koud. Alleen raakten we halverwege, bovenop de heuvels, een beetje verdwaald. Geen markeringen voor een route en ineens struiken op het karrespoor dat we dachten te moeten volgen. We waren bijna omgekeerd toen we het pad terugvonden. En ineens was alles weer goed

. Na vier uur wandelen door de wolken kwamen we de heuvels weer uit. Ijskoud en met het water dat in straaltjes van ons afliep, want het was natuurlijk nooit gestopt met regenen. Die lift hebben we dan ook nooit gehad. Iedereen reed mooi door. Dus toen moesten we een uur langs de kustweg (100km/u gevuld met vrachtwagens) terug naar de auto. Prima wandelingetje. En als je een achter de vangrail bleef nog best veilig ook. Alleen lagen daar de helft van de tijd chagrijnige zeehonden te blazen. Toen we de auto eenmaal teruggevonden hadden moest de ventilator volle bak aan om hem niet dicht te laten wasemen. Onderweg terug maar bij een supermarkt gestopt voor chocomel en spek voor in de pannekoeken. Maar daar wilden vlot weer weg aangezien we liepen te bibberen. Eenmaal thuis snel onder de warme douche. Onze kleren waren een dag later nog niet droog.

En toen ging het vliegtuig weer in onderhoud, was de ochtend vrij en konden we waarempel een keer met mooi weer wandelen

. Van tevoren iets opgezocht op internet en vroeg op pad. Onze aanwijzing was dat we na de rivier links moesten en dan vanaf de parkeerplaats moesten beginnen met lopen. Dat er onderweg nog afslagen konden komen vertelde het verhaal niet echt. Maar goed, ergens middenin de wildernis stond een bordje ´Car Park´. Geweldig. De wandeling volgde de bedding van een stroompje. Op dat moment stond het water vrij laag en kon je grote stukken droog lopen. Maar niet altijd. Door het water, over stenen, langs watervalletjes en karkassen van weggespoelde beesten. Dat levert mooie plaatjes op. En, met dank aan het grind in mijn sandalen, voeten die eruit zien alsof ik vrij intensief gemarteld ben.

Gelukkig had ik nog andere hobbies achter de hand. Zo ben ik aan het experimenteren met het maken van joghurt en kwark. Kwark kun je hier niet kopen en joghurt is erg duur. Best een interessant proces. Je neemt melk, daar gooi je een schep joghurt in en laat het 24 uur buiten de koelkast staan tot het dik is. Om het vervolgens nog op te eten ook

. Het gaat vrij aardig, maar hier in huis is het proces wat lastig te controleren. Met de zon op het dak wil de temperatuur binnen nogal oplopen. Dus toen ik bij experiment drie thuis kwam was de melk letterlijk de fles uit aan het rijzen. Die lichting is maar naar de vogels gegaan. En die zijn er helemaal gek op. Dagenlang heeft er hier een merel rondgehangen met een kop wit van de kaas.

De volgende poging in de categorie ´zou ik dat hier zelf kunnen maken´ was Satéhsaus. Onder de weinige groenten die je hier kunt kopen zijn in ieder geval ui en prei dus ik zag mogelijkheden voor nasi. Alleen kan dat natuurlijk niet zonder saus. Er gaan best een hoop ingredienten in, maar dan heb je ook wat. Erg lekker bij de overgebleven gehaktballen van Sinterklaas

.

Maar Sinterklaas was alweer even geleden. Het was alweer bijna Kerst. Dus moest er een Kerstboom komen. Vier man en een machette het bos in. Een beetje klimmen langs onze vaste fietsroute naar het dorp leverde een mooie tak. Rechtop in een emmertje met grind staat hij als een ware kerstboom bij windkracht elf in de beneden huiskamer. En opgetuigd met de Kerstdecoraties die Sinterklaas had opgeleverd lijkt het heel wat

.

Het vliegveld Kerstdiner had wel iets Nederlands. Niet qua eten, maar helaas wel qua weer. We zaten buiten aan een zwembad in de volle wind bij een graad of tien. Het duurde dus wat korter dan gehoopt, maar was wel erg gezellig. Gelukkig had Whale Watch diezelfde avond ook hun Kerstfeestje. En zij hadden er al een halve dag met een verkleedfeest, quiz, karaokewedstrijd en gratis drank op zitten. Dus toen wij daar tegen negen uur ´s avonds naar binnen kwamen waren ze aardig op dreef en was onze drank ook gratis

. Terug via een kronkelig paadje door het bos de heuvel over. Leuk in het donker, maar gelukkig had mijn nieuwe telefoon (12 euro inclusief simkaart) een zaklamp.

En toen werd het echt Kerst. En ook zoals het hoort. Zonnig en ruim twintig graden. Eerste Kerstdag hadden we Kerstdiner in het huis. Nou ja, in de tuin

. Iedereen had iets gekookt. Of we om drie uur 's middags klaar konden zijn. En ik maar denken dat ik best aardig Engels sprak. Maar nu blijkt diner dus niet 's avonds. ´s Avonds heb je namelijktea. Toen ik in al mijn onschuld eens ja zei op de vraag of ik tea wilde kreeg ik een bord met eten. Wanneer we het hier over maaltijden hebben vraag ik er tegenwoordig dus maar bij hoe laat. In de tuin, in het zonnetje en iedereen druk smerend met zijn factor dertig was het erg gezellig. Na het eten nog even lekker op het strand gelegen en alvast mijn Nieuwjaarsduik gedaan. Die laatste was met veertien graden overigens weer bijna op Nederlandse temperatuur.

En nu is het feest weer Straks mijn versgebakken Kerstbrood maar eens aansnijden. En tikje laat natuurlijk, maar goed. Ik het recept niet helemaal goed gelezen en kwam ik er vrij laat achter dat het hele project meer dan vijf uur zou duren! Gelukkig bestaat de meeste tijd uit wachttijd. Dat gaf me mooi de kans om foto's uit te zoeken en uit te vogelen hoe ik deeg voor appelflappen en oliebollen moet maken. De benodigde frituurpan heb ik inmiddels voor vier dollar (2,40) bij de kringloop kunnen vinden

. En de foto's staan online...

Prettige tweede Kerstdag en alvast een gelukkig nieuwjaar iedereen!